Kolera - Dünyadan Arafa

Tutar yokluğa atar her gelen yeni gün dünü dağ dağa küsmüş dağ da olmuş kapriz düşkünü
karı delip korkusuzca açar çiçek kış günü her şeyi bilirsin çözemezsin bir tek müşkülü.
kimin ne dediği değil senin ne düşündüğün önemli başkasının yolu değil
kendi sapakların değerli iyi bir insan olamıyorsan eğer zalim hayatta
sen de o kötü adamlardan birisin elbet hissedersin.Hisleri diz,hayrımız için her felaket
anlamayız biz oradan oraya koşturan karıncalardan tek eksiğimiz eksik zikrimiz ve her zaman
değildir fikrimizle zikrimiz bir belki 40 yılda bir.Eski günler geride kaldı duman duman oldu
tüttü böyle büyüdü kız aldı hız bir hastalık apansız söz altın sükut gümüş
dilini kopardı derviş Kolera dermiş sabreden muradına erermiş.

Derdime garkoldum akşamdan sabaha yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhran var.
Ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah kimimiz yolcu olur dünyadan taa arafa.

Sus çünkü çok konuşan çok hata yapar sus cehaletin alameti dilinin felaketidir.
Mutlu olma savdasından vazgeç asıl mutluluk budur şerli suyu iç kudur yarına ayıl hayıflan
dünkü kadar küçük düşmedin sen hiç doğrusu insan unutkan bugün büyük gün devam.
Suya değene kadar elin kavurur tüm cismini alev ne kadar dayanırsan ateşe o kadar günah işle
sükut altın sapını gümüşle.Dinlediğin bütün şarkı benden ihtiyacını al da kalk yerden
yapan satar alan kullanmaz kullanan görmez bil ne bu?Tabut!Doğru ya hepimiz ölümü unuttuk
böyle olduk kaput tutma bırak yası ağla ağla gönlü dağla vakkası anla hepsi yazı
dalar Kolera yoktur arkası sade Rabba duasıdır kaskı kaçar ifrit görünür arkası.

Derdime garkoldum akşamdan sabaha yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhran var.
Ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah kimimiz yolcu olur dünyadan taa arafa